1
گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2
گروه علوم تربیتی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
10.22098/pbeo.2023.11029.1008
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به نقش محوری و استراتژیکی که آموزش و پرورش در توسعه سایر سازمان ها و نهایتا جامعه ایفا می کند و همینطور نقش کلیدی معلمان که سرمایه اصلی در این سازمان محسوب می شوند، سکوت و بدبینی آنها نسبت به سازمان می تواند منجر به بروز مشکلات بزرگی برای سازمان شود، بنابراین شناسایی دلایل و راهکارهای برطرف کردن آن ضروری و اهمیت دارد.، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی سازمانی با نقش میانجی سکوت سازمانی انجام شد. روش: این پژوهش از نظر راهبرد اصلی کمی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی معلمان مدارس دولتی منطقه سیلوانا در شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۷۵۰ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۲۵۶ نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (۱۹۸۶)، سکوت سازمانی واکولا و بورادوس (۲۰۰۵) و بدبینی سازمانی دین و همکاران (۱۹۹۸) بود. یافته‌ها: حمایت سازمانی ادراک شده بر رفتار سکوت معلمان (۴۳/۰-) اثر مستقیم معکوس و معناداری دارد. حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی معلمان (۵۱/۰-) اثر مستقیم معکوس و معناداری دارد. اثر مستقیم رفتار سکوت معلمان بر بدبینی معلمان (۳۸/۰) مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج بیانگر اثر غیرمستقیم منفی و معنادار حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی معلمان با نقش میانجی رفتار سکوت معلمان (۱۶/۰-) است. نتیجه‌گیری: مدیران می توانند با حمایت های سازمانی لازم، ضمن جلب اعتماد کارکنان و تشویق آنان به اظهارنظرها و بیان ایده ها و مشارکت در تصمیم گیری های سازمانی جلوی سکوت و در نهایت بدبینی سازمانی کارکنان را بگیرند.
)